Stoppen met drinken is niet altijd makkelijk.
Als alcohol je leven heeft overgenomen is stoppen met drinken niet makkelijk. Hoe moeilijk precies, dat ontdekte herstelcoach Saskia van der Zee toen ze terugkwam uit een afkickkliniek in Zuid Afrika en weer werd blootgesteld aan de triggers van haar oude leven in Amsterdam.
Geen triggers
Ik kwam terug uit Zuid-Afrika, afgekickt van de alcohol en weer terug in Amsterdam. Eigenlijk vond ik het de laatste week in de kliniek best prima. Er waren geen triggers, ik kon nergens aan drank komen. De dagen werden soms gevuld met lastige therapie, maar ik hoefde in elk geval niet zelf na te denken hoe ik de dagen doorkwam. Achter gesloten deuren en hoge hekken was het een veilige plek. Ik was daar met gelijkgestemden, iedereen had hetzelfde probleem, dus dat was best te doen.
Ik liep wat ongemakkelijk heen en weer, totdat iemand zag dat mijn glas leeg was en zei: ‘Ik ga even een biertje halen, wil je er ook een?’ Nee, doe mij maar een spaatje, zei ik. Daar was die sociale druk weer, mee moeten doen en me toch anders voelen dan de anderen. Met veel wilskracht worstelde ik me door de avond heen met afwisselend tomatensap, cola light, ginger ale en weer spa rood. Maar na de vierde gang was ik er wel klaar mee en wist ik ook geen gesprek meer aan te knopen met mijn tafelpartner. Het enige dat ik nog kon liegen was: ‘Excuses, ik moet de oppas aflossen’.
Verdedigen voor gemberthee
Alcohol is onderdeel van alle sociale evenementen, alles wat we doen wordt gecombineerd met een drankje. Een verjaardag, een vrijdagmiddag, op de zeilvereniging, op de hockeyclub: er gaat geen moment voorbij dat de fles niet wordt opengetrokken. Het zit zo verweven in onze maatschappij, ook op momenten van verdriet. Zo was ik laatst op een begrafenis en werd er geproost op het leven omdat de nabestaanden dat zo graag wilde. Veel mensen gingen flink aangeschoten weer naar huis.
Het is bijna onmogelijk om aan de alcohol te ontsnappen. En dan moet je wel stevig in je schoenen staan om te zeggen: ‘Doe mij maar een gemberthee’, want het commentaar is niet van de lucht. Opmerkingen die ik de afgelopen jaren kreeg, varieerden van ‘doe niet zo ongezellig’ tot ‘o, jij bent zeker zo’n fit girl met een gezond leefpatroon’. Ik probeerde het van me af te laten glijden, maar je moet je echt vaak verdedigen waarom je geen alcohol tot je neemt. En dat maakt het soms best ingewikkeld.
Keuzes maken
De laatste tijd zeggen mensen tegen mij: ‘Wat knap zeg dat je al zo lang niet meer drinkt’. En dat is natuurlijk lief bedoeld, maar ik zie het als een keuze. Voor mij werkt de drank niet meer, dat heb ik ervaren in de jaren voordat ik naar de kliniek ging. Ik had zelf al vaak genoeg geprobeerd te stoppen, maar het lukte mij niet. Als ik begon met drinken, kon ik de ‘stopknop’ niet vinden. En de volgende dag kon ik me maar flarden herinneren van wat er was gebeurd. Ik was zelf niet in staat deze vicieuze cirkel te doorbreken. Uiteindelijk heb ik ingezien dat drinken voor mij niet meer werkt en allang niet meer het effect heeft dat het vroeger had. De sociale druk die met niet-drinken gepaard gaat – het is aan mij om hieraan het hoofd te bieden. En dat is niet zozeer knap, maar een andere manier van leven.
Tegenwoordig begeleidt Saskia anderen die willen stoppen met drinken. Als je dichter bij jezelf wil komen, gezondere keuzes wil maken en je je fitter wilt voelen, kijk dan op www.happysober.nl.
