Wat doe je als alcohol je leven overneemt, en je vaker dan je lief is naar de fles grijpt om sociale situaties het hoofd te bieden? Het overkomt voormalig Salesmanager Saskia van der Zee (43), totdat ze in 2017 besluit om voortaan nuchter door het leven te gaan. Ze bezoekt een afkickkliniek, stopt met drinken en verruilt haar salesbaan om coach te worden bij haar eigen bedrijf: Happy Sober. Voor JAN blogt ze over haar ervaringen.
Om eerlijk te zijn heb ik best moeite met de eerste maand van het jaar. En met de hype Dry January. Elk jaar hoor ik mensen op feestjes, als ze bedanken voor een glas wijn of een biertje, tegen elkaar zeggen: ‘Ah, doe jij ook ‘even’ een maandje geen alcohol?’ Mijn relatie met alcohol heb ik een paar jaar geleden al verbroken, toch vind ik het soms nog steeds lastig om dat glas te laten staan.
Struikelend over de drempel
Alcohol was eigenlijk al op jonge leeftijd mijn ‘beste vriendje’, met name tijdens mijn puberteit, toen ik mezelf anders wilde voordoen dan ik was. Na een beetje indrinken werd ik stukken makkelijker in de omgang, voelde ik me minder onzeker en maakte ik de leukste grappen. In mijn studententijd was ik zeker niet enige die dronk, dus viel het ook helemaal niet op dat ik veel alcohol tot me nam. Bovendien was er elke dag wel een aanleiding om een biertje met elkaar te drinken. Toen ik eenmaal aan het werk was deden zich ook genoeg ‘legitieme’ redenen voor om te drinken, denk aan netwerkborrels, lunches en dat soort dingen. En anders verzon ik wel een goede reden: als ik een klant had binnengehaald bijvoorbeeld. In die tijd viel mijn relatie met mijn ‘beste vriendje’ ook nog niet heel erg op. Natuurlijk liep het weleens uit de hand, maar dat lag vaak aan iemand anders. Daarbij was ik een koning in alles recht praten wat krom was. En een keer van je fiets vallen of over een drempel struikelen kon de beste overkomen, dus ook mij.
Doen alsof het goed gaat
Ik had bedacht dat ik voor mijn 30e getrouwd én moeder wilde zijn. Wat in mijn hoofd zat, gebeurde ook. Maar waar de meeste mensen die verantwoordelijkheden met beide handen aanpakken, werd dat voor mij een stuk uitdagender. Eigenlijk vond ik het doodeng, al die veranderingen die mijn leven op zijn kop zetten. Omdat ik niet zo goed wist hoe ik met de situatie om moest gaan, werd de relatie met mijn ‘beste vriendje’ een stuk hechter. Toen al snel kind nummer twee kwam en ik veranderde van baan, werd het allemaal nog lastiger. Nummer drie volgde een paar jaar later en in 2013 zat ik thuis met een burn-out. Het lukte me niet meer om alle ballen in de lucht te houden. Het idee dat mijn alcoholgebruik hier ook iets mee te maken kon hebben, wuifde ik weg. Het was gewoon veel allemaal: drie kinderen krijgen in korte tijd én bij een nieuwe werkgever beginnen. Toch herstelde ik vrij snel van mijn burn-out en nam ik mijn rol als regisseur van mijn eigen toneelstuk weer aan. Ik deed alsof het allemaal goed ging, maar van binnen was ik eigenlijk helemaal niet gelukkig.
