Wat doe je als alcohol je leven overneemt, en je vaker dan je lief is naar de fles grijpt om sociale situaties het hoofd te bieden? Het overkomt voormalig Salesmanager Saskia van der Zee (43), totdat ze in 2017 besluit om voortaan nuchter door het leven te gaan. Ze bezoekt een afkickkliniek, stopt met drinken en verruilt haar salesbaan om coach te worden bij haar eigen bedrijf: Happy Sober. Voor JAN blogt ze over haar ervaringen, en deze week is dat in de vorm van een wel heel bijzondere brief.
Het is een mooie warme zomerdag op 12 juni 2024. Ik zit aan het water aan een romantisch gedekte tafel met mijn echtgenoot om ons 20-jarige huwelijk te vieren. Hoe we dat hebben gehaald blijft natuurlijk geheim, maar na alles wat we doorstaan hebben is het een mooi wonder. We mijmeren wat over het verleden, en hebben het over de bizarre periode in 2020 toen er wereldwijd een virus heerste, we helemaal niks meer konden doen en verplicht waren om thuis te blijven. Een intelligente lockdown noemden ze dat, in die tijd. We deden er alles aan om zoveel mogelijk binnen te blijven. Alles was dicht, dus dat was makkelijk: we konden geen kant op. Een rondje lopen met de hond was het hoogtepunt van de dag. De hond wist niet wat haar overkwam, iedereen wilde haar steeds uitlaten.
Op zoek naar de waarheid
Voor de hele coronacrisis begon en ik nog wel dronk, wilde ik er bijhoren. Ik kon geen feestje of borrel missen. Al wist ik niet meer hoe de borrel eindigde en was ik de dag erna wanhopig op zoek naar de waarheid van de afgelopen avond, ik moest en zou er bij zijn. Mijn dagen gingen voorbij zonder dat ik echt bewuste keuzes maakte, alles was in die tijd vertroebeld. Ik stond niet dichtbij mezelf. Fysiek was ik er wel, maar voor de rest was ik alleen maar met mezelf bezig. Ik zat in een constante roes. In de corona-tijd kwam ik een stuk dichterbij mezelf. Ik kon genieten van kleine dingen, en zat ik er gewoon heel tevreden en rustig bij. Ik wist dat niemand naar een feestje was of in de kroeg zat, want die waren in de tijd gewoon dicht. Tuurlijk was het soms best wel even een ding om de hele tijd op elkaars lip te zitten thuis: de één volgt online les, de ander zit op zijn Playstation en de jongste zit tijdens de lessen te Netflixen. Tussendoor coachte ik ook nog cliënten terwijl de WIFI steeds zwakker werd… Gelukkig konden we soms gebruikmaken van het vakantiehuisje. Zo konden we ons opsplitsen, waardoor het voor iedereen wat draaglijker werd. Dat was best een luxe.
Dichter bij elkaar
Al mijmerend kwamen we aan het einde van ons 20-jarig huwelijks etentje en zaten we aan het toetje. Mijn man zegt tegen mij: ‘Weet je nog wat onze dochter zei over die periode? Dat ze ondanks alle malaise vond dat we als gezin veel meer naar elkaar gegroeid waren.’ Voor een puber, die alles behalve bij haar ouders wilde zitten, was dat een mooi inzicht.
Vraag aan Saskia
Heb je na het lezen van dit artikel een vraag aan Saskia, over alcohol, minderen met drinken of over verslaving? Deze kun je mailen naar vraagaansaskia@gmail.com. Saskia zal je dan persoonlijk antwoorden.
