Einde fles hoeft niet einde vriendschap te betekenen.
Terug uit de afkickkliniek moet Saskia haar vrienden vertellen dat ze niet meer drinkt. En dat is best spannend. Want houdt de vriendschap ook stand zonder alcohol?
De telefoon gaat
‘Haai Karin, met Sas.’ ‘Heee Sas!!! Waar was jij de afgelopen periode? Was je op vakantie ofzo?’ ‘Ja eh, ik was even weg, maar vind je het leuk om binnenkort even af te spreken?’ ‘Ja gezellig, weer als vanouds een wijntje drinken. Zullen we morgenavond negen uur weer even piepertje doen?’ hoor ik Karin zeggen. Ik twijfel, maar zeg: ‘Oké, ik zie je dan.’ Dit gesprek heb ik de afgelopen tijd een paar keer gevoerd. Ik had natuurlijk niet aan iedereen verteld waarom ik een paar maanden onder de radar zat.
Einde fles, einde vriendschap
Daar zat ik op mijn fiets, met lood in mijn schoenen. Hoe ga ik Karin vertellen dat ik gestopt met drinken? De gedachte dat dit het einde van onze vriendschap zou kunnen zijn spookte door mijn hoofd. Was onze vriendschap gedrenkt in Grand Marnier, en hield de drank ons bij elkaar? Of zouden we zonder ook gewoon vrienden blijven?
Gevonden in het Vondelpark
Terug naar drie jaar geleden. Ik hoor een stem op de achtergrond: ‘Hallo, hallo mevrouw, gaat het?’ Middenin de winter van 2016 werd ik gevonden in het Vondelpark. Een meneer probeerde me bij bewustzijn te brengen, nadat ik daar midden in de nacht een uur had gelegen. Hij had 112 gebeld, en zij hadden mijn man ingelicht. Hij kwam me halen. Ik voelde me koud en ongelooflijk schuldig. In de dagen erna kwam Carlijn, een vriendin langs. Ze pakte me stevig vast en zei: ‘Als jij nu niet stopt met drinken, raak je alles kwijt. Je maakt jezelf kapot. Denk aan je man, aan je kinderen. Sas, je moet stoppen’. Waar bemoei je je mee, dacht ik. Ik heb het prima onder controle. Achteraf zag ik dat ze me geen grotere blijk van vriendschap had kunnen geven. Carlijn zette me er uiteindelijk toe om naar een afkickkliniek te gaan, om daar van mijn verslaving af te komen.
Ik heb de afgelopen jaren van meer vrienden mogen ervaren wat de kracht van vriendschap is. Vrienden die mij confronteerden op momenten dat dat nodig was, die me steunden of ontzagen op lastige sociale momenten. Door op een borrel niet pesterig te vragen of ik ook een biertje wilde, maar door ongevraagd een spa rood voor me te halen. Waarom maakte ik me nu dan zoveel zorgen over mijn afspraak met Karin?
Daar zit ze. Nog steeds dezelfde, aan de bar met een glas wijn. ‘He Sassieeee!’ Ik voel een brok in mijn keel, maar kom gelijk ter zake. ‘Ik heb je een tijd niet gezien, maar ehhmmm, dat was niet vanwege vakantie. Ik eh, ben naar Zuid-Afrika geweest om af te kicken van alcohol. Ik drink niet meer.’ Even was Karin stil. Daarna haar reactie: ‘Goh, jeetje, wat goed en eerlijk dat je dat vertelt.’ De hele avond hebben we hierover gesproken. Ze zei wel eerlijk tegen mij: prima dat jij ervoor kiest om niet te drinken, maar ik bestel nog een wijntje. En dat is oké. We proostten op onze vriendschap, zij met een glas Chardonnay en ik met een spa rood.
